კრავთა ღაღადი – გთხოვთ მამუშაოთ კუთვნილი 8 საათის ნაცვლად, 12 საათი

17 იანვარს, სტუდენტური ჯგუფი  ,,ლაბორატორია 1918“_ის ორგანიზებით,  რუსთაველის ძეგლთან, ახალგაზრდებმა ჩვენ ქვეყანაში მოქმედი შრომის კოდესი, უფრო სწორად კი ,,მონობის კოდექსი“  გააპროტესტა.

სამწუხაროდ აქციას ვერ შევუერთდი.  მიზეზი სწორედ ეს მონური კოდექსია, რომელსაც რაღა გასაკვირია, რომ საქართელოს რკინიგზა, ზედმიწევნით იზიარებს და ანხორციელებს ჩემსა და ჩემს თანამშღომლების მიმართ.

სატვირთო გადაზიდვებში, მემანქანეს თანაშემწე ვარ. სამსახურში 16 იანვარს, 21:00 სთ.ზე. გამომიძახეს და სახლში 17 იანვარს, 19:00 სთ.ზე დავბრუნდი.  ბუნებრივია რუსთაველზე ვერანაირად მოვხვდებოდი და მინდა აქციისადმი სოლიდარობა ამ პოსტით გამოვხატო.

ჩემს კოლეგებში ყველაზე ახალგაზრდა ვარ,  25 წლის დასაოჯახებელი ყმაწვილი რომელსაც არსებული ხელფასი (640 ლარი) სრულად აკმაყოფილებს – სწორედ იმიტომ, რომ დასაკარგი არაფერი მაქვს, ვარ საქართელოს ტექნიკური უნივერსიტეტის კურსდამთავრებული  საინჟინრო მეცნიერებათა ბაკალავრის ხარისხით და ვაგრძელებ სწავლას სამაგისტრო პროგრამით უმაღლეს სასწავლებელში პროფესიაზე ,,მენეჯმენტი ტრანსპორტზე” – ვთვლი რომ ჯერ კიდევ ყველაფერი წინ მაქვს ამ მიმართლებით და თავს ვალდებულად ვთლის, სწორედ მე გადმოგცეთ იმ მრავალშვილიანი მამების, უმაღლესი კლასის მემანქანეების, გმირებისა და შრომისმოყვარე რკინიგზელების სატკივარი, რომლებიც დღეს დამონებული ჰყავს ხელმძღვანელობას, მოქმედი შრომის კოდექსის ძალით!

უამრავჯერ თქმულა, დაიწერა და გაჟღერდა მედია საშუალებებში, საქართველოს რკინიგზიდან~ თანამშრომლების მასობრივი დათხოვნის შესახებ. ისეთ ადამიანებს, რომლებმაც ათეულებით წელიწადი გაატარეს რკინიგზის სამსახურში, ყოველგვარი ახსნა-განმარტებისა და გაფრთხილების გარეშე უშვებენ სამსახურიდან. სარგებლობენ “შრომის კოდექსის” 37-ე მუხლით, რომელიც დამსაქმებელს აძლევს საშუალებას, დასაქმებული ყოველგვარი ახსნა-განმარტებისა და კომპენსაციის გაცემის გარეშე გაათავისუფლოს. სინამდვილეში გათავისუფლების მიზეზი, ძირითადად არის  პროტესტის გამოთქმა მძიმე სამუშაო პირობებზე.  ამ ფონზე,  აღარ გაგიკვირდეთ, თუკი გეტყვით რომ ყველა ჩემმა თანამშღომელმა მოაწერა ხელი ვიღაცის მიერ, საგანგებოდ დაწერილ განცხადებას შინაარსით – ,, გთოვთ მამუშაოთ კუთვნილი 8 საათის ნაცვლად, 12 საათი”

მარაზმია არაა?

მაშინ რაღა სახსენებელია ის ფაქტი რომ უმაღლესი რგოლის მენეჯერებისა და ქვედა რგოლის თანამშრომლების ხელფასები და სამუშაო პირობები ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავდება?! წელს, ახალი სახელფასო სისტემის დანერგვის წყალობით, საქართელოს რკინიგზის ,,შეფს”, თავი მოაქვს რომ სიტყვაზე, ელმავლის მემანქანეს ხელფასი მინიმუმ 10% გაეზარდა.  ბატონო ირაკლი იცით, მე აგვისტოს თვეში რომ 240 საათი ვიმუშავე? სექტემბერშ 195, ოქრომბერშ 205, ნოემბერშ 175,  დეკემბერშ 215 და დღეს, 18 იანვარს უკვე 130 საათი მაქვს შესრულებული? იცით ძველი სახელფასო სისტემით, მაშინ როცა საათობრივი ანაზღაურება იყო, მე ამ ხუთი თვის განმავლობაშ რა ,,მაყუთს” მოვხსნიდი? ფიქსირებული 640 ლარს მიხდი და მეუბნები რომ 10% გამეზარდა ხელფასი? იქნებ ამიხსნა ეს როგორ? როცა 200 საათში, 2010 წელს მემანქანის თანაშემწე 1000 ლარზე მეტს იღებდა?!

ახალი წლის ღამეს, ასობით რკინიგზელი რომ სამსახურეობრივ მოვალეობას პირნათლად ასრულებდა, სანაცვლოდ გაიღეთ რამე? წელს ხომ პირველი ახალი წელი იყო, როდესაც სადღესასწაულო ანაზღაურება მოუხსენით თანამშღომლებს, იქნებ სიმბოლურუი პრემია მაინც გაგემეტებინათ თქვენი ,,მამა მარჩენალებისთის”?!

2008 წელს, მორიგე ოპერატორი ვიყავი. აგვისტოს ომის დროს, სამსახური მივატოვე და ჩემს რეზერვისტთა ბატალიონს შევუერთდი. თქვენ ის სამი დღე გაცდენათ ჩამითვალეთ, რაც მე ომში გავატარე და საათები არ ამინაზღაურეთ  (ან ვის რაში ანაღლებს მაგრამ მაინც!).

წელს ბრმანაწლავის ოპერაცია გავიკეთე. 1300 ლარი დამიჯდა. ამის გამო ბანკის ფულს დღემდე ვიხდი – სად არის თქვენი დაზღვევა? იცით რა უპასუხეს მამაჩემს დეპარტამენტში? – მუცელი რომ ასტკივდა და სამსახურში არ გამოცხადდა, წასულიყო მატარებელში და იქ რომ გაუსკდებოდა ბრმა ნაწლავი, ავუნაზღაურებდითო

`საქართველოს რკინიგზა ოფიციალურად არ თანამშრომლობს პროფკავშირებთან, შესაბამისად, არ ცნობს პროფკავშირების მიერ დაყენებულ მოთხოვნებს, რომლებიც რკინიგზის თანამშრომელთა სამუშაო პირობების გაუმჯობესებასა და ხელფასების ზრდას გულისხმობს. ადრე საქართველოს რკინიგზა თანამშრომლობდა რკინიგზის ძველ პროფკავშირებთან, ეს ორგანიზაცია მისი მუშაობის მოძველებული მეთოდების გამო მართლაც არაფექტური იყო. ზუსტად ამ მოტივით, საქართველოს რკინიგზამ  მასთან თანამშრომლობა გაწყვიტა თუმცა ის დღემდე აფერხებს ახალ პროფესიული კავშირთან თანამშრომლობის განახლებას – მე არ მჭირდება დაცვა ამ პოსტის შემდეგ! დაცვა სჭირდება ყველა დანარჩენ ჩემს თანამშრომელს, ყველა დასაქმებულს რომლებიც დღეს ჩაგრულნი არიან არსებული შრომის კოდექსის ძალით!

ახალგაზრდებო, დავიცვათ ის დამსახურებული, პროფესიონალი მუშაკები, გმირები, საქმისადმი ერთგულები და პატიოსნები ვინც დღეს ცხვრებად და მონებად  აქცია ჩენმა შრომის კოდექსმა! ისინი  ყველას გვჭრდება! მათგან ჩენ ჯერ კიდევ ბევრი გვაქვს სასწავლი!